برادران قائمي در سورم سرا نوشتند كه: (( از آنجا كه جشن نوروز بزرگترين و باستاني ترين جشن ايرانيان بوده و هست مردم پيش از برگزاري جشن، خود را از هر نظر براي آن آماده مي كنند و همانند پيشينيان خود كه به پاكي تن و محيط زندگي اهميت مي دادند، خانه تكاني مي كنند.

هر كس براي آراستن خانه خود نهايت تلاش را مي كنند؛ گرد و غبار خانه ها را مي گيرند، اگر نياز به تعميرات بود انجام مي دهند.

در گذشته خانه هاي محل در پيش از نوروز با گِل رنگ آميزي مي شد و طراوتي خاص مي يافت.

لباس هاي كهنه به لباس هاي نو بدل مي شد؛ مردم براي دوخت و دوز لباس نو از خياط هاي محل نوبت مي گرفتند و خياط براي دوخت لباس بچه ها و همچنين دوختن لحاف و تشك هاي نو به خانه هاي افراد مي رفت.

پاكي و تميزي تنها مربوط به ديوارها و در و پنجره و لباس ها نبود بلكه همه چيز پاك مي گرديد حتي ظروف مسي خود را كه در قديم بيشتر مورد استفاده بود با قلع دادن جلا مي داند.

شكوفه كردن گل ها، سبز شدن طبيعت، زدودن خانه ها و اثاثيه ها از كهنگي و غبار و نوروز خواني، شور و حال ديگري به مردم مي داد.))

به علاوه تمام ديوارهاي اطراف خانه و پشت بام را گِل مي كردند و همچنين كارهاي نيمه تمام قبل از نوروز را به پايان مي رساندند.
همچنين مردم سعي مي كردند تا قبل از نوروز و يا حداكثر در ايام نوروز كساني كه با هم قهر هستند را با هم آشتي دهند.