فرخنده میلاد کریم اهل بیت ؛ امام حسن مجتبی (ع) مبارک باد

چه روز خجسته اي است نيمه رمضان لولو پاك مرج البحرين، نوزادي كه فخر زنان عالم مادر و قسمت كننده بهشت و جهنم پدرش است، سرور جوانان اهل بهشت سبط اكبر پيامبر خاتم بدنيا آمده است.

  هلهله كنيد، دست بيافشانيد، گل بريزيد به پاي قدم هاي سرور جوانان اهل بهشت، آقاي جود و احسان، مولود ماه خدا، كريم آل الله، اول قمر طه، اول پسر زهرا، حسن بن علي المجتبي.

چه روز خجسته اي است نيمه رمضان لولو پاك مرج البحرين، نوزادي كه فخر زنان عالم مادر و قسمت كننده بهشت و جهنم پدرش است، سرور جوانان اهل بهشت سبط اكبر پيامبر خاتم بدنيا آمده است.

 بنگر به مرتضي كه در اين ماه روزه را با بوسه از لب حسن افطار مي كند. و فاطمه چه عاشقانه در گوشش لالايي مي خواند آخر بهترين زوج عالم پدر و مادر شده اند.

 كو حاتم طاعي تا پيش تو زانو زند، توسالار كريمان تو حاتم آل طاهايي. اي اسوه احسان، نماد صبر، امير بي لشگر، تنها ترين سردار، امام و مقتداي حسين بن علي.

 بعد از بدنيا آمدن نوزاد، فاطمه به علی(ع)عرض کرد:نامی برای او بگذار،علی (ع)فرمود:من چنان نیستم که در مورد نامگذاری او به رسول خدا پیشی گرفته و سبقت جویم.در این وقت رسول خدا(ص)بیامد،و آن کودک را در پارچه زردی پیچیده،به نزد آن حضرت بردند.حضرت رو به علی(ع)کرده فرمود:آیا او را نامگذاری کرده ای؟

 عرض کرد:من در نامگذاری وی از شما پیشی نمی گرفتم!

 رسول خدا(ص)فرمود:من هم در نامگذاری وی بر خدا سبقت نمی جویم!

 در این وقت خدای تبارک و تعالی به جبرئیل وحی فرمود که به نزد وی برو و سلامش برسان و تبریک و تهنیت گوی و به وی بگو:براستی که علی نزد تو به منزله هارون است از موسی،پس او را به نام پسر هارون نام بنه!

 جبرئیل از آسمان فرود آمد و از سوی خدای تعالی به وی تهنیت گفت و سپس اظهار داشت:خدای تبارک و تعالی تو را مأمور کرده که او را به نام پسر هارون نام بگذاری.رسول خدا(ص)پرسید :نام پسر هارون چیست؟عرض کرد:«شبر».فرمود:زبان من عربی است؟عرض کرد:نامش را«حسن»بگذار،و رسول خدا(ص)او را حسن نامید.

 امام حسن عليه السلام، دومين امام شيعيان در شب نيمه ماه رمضان سال سوم هجرت در مدينه متولد شد، . کنيه ايشان ابومحمد و لقب هايشان سبط، سيد، زکي ، مجتبی است که از همه معروفتر "مجتبي " است.

 بارزترين ويژگي شخصيتي امام حسن كرامت واحسان ايشان بود، همچنين حلم و گذشت امام نيز زبانزد همگان بود، که، با کوهها برابری مي کرد. صلح امام حسن با معاويه كه باشكوه ترين نرمش قهرمانانه تاريخ است از مهمترين وقايع دوره حكومت ايشان و جهان اسلام است.

 امامت شيعه بعد از شهادت حضرت علي عليه السلام در سال 40 هجري، به امام حسن رسيد. ايشان در سال 50 و بعد به تحريك معاويه توسط همسر خويش مسموم و به شهادت رسيدند. مرقد ايشان دو بار توسط وهابیان در سالهای ۱۸۰۶ و ۱۹۲۷ میلادی تخريب شد.